Hay dos cosas importantes a tener en cuenta para el uso eficaz de los palillos.

- Una es que los dos extremos inferiores deben estar a la par, es decir, uno no debe sobresalir sobre el otro.

- La otra condición es que los dos palillos deben estar en el mismo plano.

Coloque el primer palillo (inferior) en la base del pulgar y el dedo índice y descansar su extremo inferior por debajo, en el dedo anular, como se muestra en la imagen. Este palillo permanece fijo.

Sujete el otro palillo (superior) entre las puntas de los dedos índice y medio, firme su mitad superior contra la base del dedo índice, y el uso de las puntas del pulgar para mantenerlo en su lugar.

Para coger la comida mueve el palillo superior con los dedos índice y medio. Con un poco de práctica, usted será capaz de utilizar los palillos con facilidad.

Los palillos chinos han estado alrededor de más de cinco mil años. En su forma más básica, fueron inventados por los chinos que querían probar y comer su comida (que cocinaban en agua hirviendo) sin quemarse las manos.

Mediante el uso de dos cañas rígidas, ramas o palos. El hombre chino temprano descubrió que podía pellizcar la comida de una olla de agua caliente o una sopa sin quemarse las manos.

La necesidad es la madre de la invención, y en este caso, la necesidad de alimentarse había dado lugar a la invención de una manera más fácil y segura de corte para acceder a ella.

La naturaleza misma de la cocina china se prestaba bien a los palillos. La comida era ... y es ... bien picada, en cubos o trozos pequeños. Estos trozos tamaño bocado de comida fueron muy adecuadamente recogidos por los palillos.

El famoso pensador chino Confucio, desalentó el uso de instrumentos cortantes y punzantes en el comedor , como cuchillos, y su contrapartida occidental, el tenedor (que no se había inventado todavía!). Se creía que se deben comer las comidas cuando uno estaba relajado, feliz y de buen humor. Los Cuchillos tenían connotaciones de violencia o guerra, ninguna de las cuales tenía un lugar en el comedor.

Dado que la comida estaba picada en pequeños y manejables trozos antes de servir, los cuchillos eran innecesarios. Debido a esto, y debido a la popularidad de las enseñanzas de Confucio, el uso de palillos en China se extendió rápidamente.

Al rededor del año 500 AD, se cree que los palillos Ya se habían extendido a los países vecinos, como Japón, Tailandia, Corea y Vietnam. En chino, los palillos se llaman "Kuai Zi", que significa "rápido" o "rápida". Antes de esto, los palillos eran llamados "zhu". "Zhu" en chino era sinónimo de la palabra china "Stop". Los palillos se han realizado en decenas de materiales a lo largo de los siglos.

El material más común usado es el bambú. El bambú es fino, abundante, fácilmente de dividir en tiras delgadas, no lleva ningún olor o sabor que pueda afectar el sabor de la comida y lo más importante ... no conducen el calor! Pero el bambú no fue el único material con que los chinos hacian palillos . Varias maderas, metales y otros materiales también fueron utilizados, de jade en oro, plata y marfil! Algunos incluso fueron palillos de hueso.

Los Palillos de bambú y de madera son los más comunes para el uso diario. Los Palillos de oro, jade, plata y marfil eran muy caros y sólo podían ser utilizados por los ricos o la realeza. Los Palillos de plata se vieron favorecidos por la familia imperial china porque se creía que la plata reacciona con varios venenos. Sin embargo esto no es siempre el caso, y el mito de que la realeza china comía con plata para evitar ser asesinados ha sido desmentido.

Los Palillos de jade, plata y oro eran tan caros que por lo general a menudo eran sólo ornamentales y fueron colocados en los altares Al rezar a los antepasados. Los Palillos de marfil fueron los menos caros de los palillos caros, pero todavía eran muy apreciados. Incluso hoy en día, ser dueño de un par de palillos de marfil es visto como un símbolo estatus por su carácter costoso y rareza.

Malas maneras de usar palillos

Mayoi-bashi: Es de mala educación Ondear los palillos sin rumbo a través de la comida, tratando de decidir qué tomar a continuación.

Utsuri-bashi: Cambiar la comida que usted haya seleccionado después de haberla tocado. 

Saguri-bashi: Es buscar el contenido en una sopa con palillos.

Sashi-bashi: Sashi significa "insertar". Es de mala educación, pinchar la comida con la punta de los palillos como si se tratara de un tenedor.

Yose-bashi: Yose significa "acercar". Es de mala educación tirar los platos hacia usted con los palillos. Siempre recoger los platos con la mano.

Yoko-bashi: Mantener los palillos juntos y usarlos como cuchara.

Komi-bashi: Rastrillo de los alimentos en la boca ya llena de comida con los palillos.

Neburi-bashi: Lamer los extremos de los palillos.

Otros consejos: 

No coma con un par de palillos rotos o no coincidentes.

No comer dos veces seguidas en el mismo plato a excepción de su tazón de arroz.

No pegue los palillos en el arroz. Esto se hace comúnmente en los funerales, o como ofrenda que se coloca en el altar de un templo ancestral.

No buscar debajo de los alimentos para obtener las mejores piezas. No coma alimentos directamente del plato central, transferirlo a su primer cuenco. No chupar los palillos. No apuñalar la comida con un palillo.

No coloque los palillos en el tazón o en los platos. Los Palillos se deben colocar sobre la mesa, bandeja o soporte para palillos.

Cuando no esté usando los palillos, se ponen delante, sobre la mesa o un plato con la punta hacia la izquierda.

No pasar comida con los palillos directamente a palillos de alguien. Sólo en los funerales budistas donde los huesos del cuerpo quemado se dan de esa forma, de persona a persona.

No hagas ruido con los palillos.

No apuntar con los palillos a algo o a alguien, ni moverlos demasiado en el aire.

No extienda su brazo a otra persona con sus palillos.

El Cuchillo y tenedor se utilizan solamente para la comida occidental. Las cucharas se usan para comer algunos platos japoneses, por ejemplo donburi o arroz japonés estilo curry. Una cuchara de estilo chino de cerámica se utiliza a veces para comer sopas.

Hacer ruidos o sorber mientras come fideos es perfectamente aceptable en Japón. No hay necesidad de excusarse. Sorbiendo se multiplicarán los sabores de los fideos .

Variada gama y todos los accesorios

There are two important things to remember for effective use of chopsticks. One is that the two lower ends must be even, that is, one must not protrude over the other. The other condition is that the two chopsticks must be in the same plane.

Place the first (lower) chopstick in the base of the thumb and index finger and rest its lower end below on the ring finger as shown. This chopstick remains fixed.

Hold the other (upper) chopstick between the tips of the index and middle fingers, steady its upper half against the base of the index finger, and use the tips of the thumb to keep it in place.

To pick up food, move the upper chopstick with index and middle fingers. With a little practice, you will be able to use chopsticks with ease.

Chopsticks have been around for over five thousand years. In their most basic form, they were invented by Chinese people who wanted to try and eat their food (which was cooked in boiling water) without burning their hands. By using two stiff reeds, two twigs or two sticks, early Chinese man discovered that he could pinch food out of a pot of hot water or soup without burning his hands. Necessity is the mother of invention, and in this instance, the necessity for food had resulted in the invention of a safer and easier way to access it.

The very nature of Chinese cooking lent itself well to chopsticks. Food was…and still is…finely chopped into cubes or small chunks. These bite-sized morsels of food were most suitably picked up by chopsticks. The famous Chinese thinker, Confucius, discouraged the use of sharp, pointed implements at the dinnertable, such as knives, and its Western counterpart, the fork (which hadn’t been invented yet, anyway!). It was believed that meals should be eaten when one was relaxed, happy and in a good mood. Knives had connotations of violence and warfare, neither of which had a place at the dinnertable. Since the food was often diced up into small, manageable, bite-sized pieces before serving anyway, knives were unnecessary. Because of this, and because of the popularity of Confucian teachings, use of chopsticks in China spread quickly. By 500AD, it is believed that chopsticks had already spread to neighbouring countries, such as Japan, Thailand, Korea and Vietnam.

In Chinese, chopsticks are called “kuai zi”, meaning ‘swift’ or ‘quick’. Previous to this, chopsticks were called “zhu”. ‘Zhu’ in Chinese was a synonym with the Chinese word for ‘Stop’. Superstitious Chinese sailors believed that this was bad luck, and therefore named their favoured eating utensils something more appropriate. Surely chopsticks that were ‘fast’ would speed their ships to a swift and safe journey, instead of robbing their sails of wind!

Chopsticks have been made of dozens of materials over the centuries. The most common material used to be bamboo. Bamboo is thin, abundant, easily split into thin sticks, carries no odour or taste that might affect the taste of the food and most importantly…did not conduct heat! But bamboo wasn’t the only material that the Chinese made their chopsticks out of. Various woods, metals and other materials were also used, from jade, to gold, silver and ivory! Some chopsticks were even made of bone. Bamboo and wood chopsticks were the most common ones for everyday use. Gold, jade, silver and ivory chopsticks were extremely expensive and could only be used by the wealthy or royalty. Silver chopsticks were favoured by the Chinese Imperial Family because it was believed that silver reacted with various poisons. This isn’t always the case, however and the myth that the Chinese royals ate with silver to prevent assassination has been debunked. Jade, silver and gold chopsticks were often so expensive that they were usually only ornamental and were placed on altars when praying to ancestors. Ivory chopsticks were the least expensive of the expensive chopsticks, but were still highly prized. Even today, owning a pair of ivory chopsticks is seen as a satus-symbol because of their expensive nature and rarity.

Bad Manners

(Using chopsticks)

Mayoi-bashi: Mayoi means "dithering". It is bad manners to wave your chopsticks around aimlessly over the food, trying to decide what to take next.

Utsuri-bashi: Changing the food you have selected after you have touched the food.

Saguri-bashi: Looking for contents in a soup with chopsticks.

Sashi-bashi: Sashi means "inserting". It is bad manners to spear food with the points of the chopsticks as if they were a fork.

Yose-bashi: Yose means "drawing near". It is bad manners to pull the dishes towards you using the chopsticks. Always pick the dishes up in the hand.

Yoko-bashi: Keeping chopsticks together and using them like spoon.

Komi-bashi: Raking foods into one's  already full mouth with chopsticks.

Neburi-bashi: Licking the ends of chopsticks.

Other tips

Don't eat with a broken or mismatched pair of chopsticks.

Don't eat twice in a row from the same dish except your rice bowl. 

Don't stick chopsticks in your rice. This is commonly done at funerals, or as an offering which is placed on the alter at an ancestral shrine.

Don't dig under food to get the best pieces.

Don't eat food directly from the central plate, transfer it to your bowl first.

Don't lick your chopsticks.

Don't stab your food with a chopstick.

Don't set chopsticks on your bowl of dishes. Chopsticks should be placed on the table, chopstick holder or tray. When you are not using the chopsticks, put them in front of you onto the table or a dish with the tip to the left.

Do not give food from your chopsticks directly to somebody elses chopsticks. Only at Buddhist funerals where the bones of the burned body are given in that way from person to person. 

Don't make noise with your chopsticks.

Neither point with the chopsticks to something or somebody nor move them too much around in the air.

Don't reach across another person with your chopsticks. 

Knife and fork are used for Western food only. Spoons are used for eating certain Japanese dishes, for example donburi or Japanese style curry rice. A Chinese style ceramic spoon is sometimes used to eat soups. 

Making slurping noises while eating noodles is perfectly acceptable in Japan. There is no need to excuse yourself for making noises while eating. Slurping will enhance the flavor of the noodles.

Il y a deux choses importantes à savoir pour une utiliser efficacement les baguettes. La première est que les deux extrémités inférieures doivent être au même niveau, c’est-à-dire que l’une ne doit pas recouvrir l’autre.

L'autre impératif est que les deux baguettes doivent être maintenues dans un même plan.Placer la première baguette (l’inférieure) ) à la base du pouce et de l'index et reposer son extrémité inférieure au-dessous de l’annulaire, comme vous le voyez sur l’illustration. Cette baguette reste fixe.

Tenez l'autre baguette ( la supérieure) entre l’extrémité de l’index et du majeur, maintenez la moitié supérieure de la baguette immobile à la base de l'index, maintenez la en place grâce au pouce.

Pour rassembler la nourriture, déplacer la baguette supérieure avec l’index et le majeur.Avec un peu de pratique, vous serez en mesure d'utiliser les baguettes avec facilité.

Les Baguettes existent depuis plus de cinq mille ans. Dans leur forme la plus élémentaire, elles ont été inventées par les Chinois qui voulaient goûter et manger leur nourriture (qui était cuit dans de l'eau bouillante) sans se brûler les mains. En utilisant deux joncs rigides, deux brindilles ou deux bâtons, d'origine Chinois, l'homme a découvert qu'il pouvait sortir sa nourriture d'un pot d'eau chaude ou de la soupe sans brûler ses mains. La nécessité est mère de l'invention, et dans ce cas, la nécessité de manger la nourriture a entraîné l'invention de la manière plus sûre et la plus facile d'y accéder. La nature même de la cuisine chinoise se prêtait bien aux baguettes. La nourriture était et encore finement coupée en cubes ou en lamelles. Ces petites bouchées de nourriture étaient très facilement amassées avec des baguettes. Le célèbre penseur chinois, Confucius, n’encourageait pas l'utilisation des objets tranchants à table pour diner, comme des couteaux, et leurs homologues de l'Ouest, les fourchettes (qui n'avaient pas encore été inventés!). On pensait que les repas devaient être consommés quand on était détendu, heureux et de bonne humeur. Les couteaux avait des connotations de violence et de guerre, qui n’avaient pas leur place à la table d’un diner. De plus, la nourriture était souvent coupée en petites dés, on pouvait la prendre bouchée après bouchée et donc les couteaux étaient de toute façon inutiles. Pour cette raison, et à cause de la popularité des enseignements de Confucius, l'utilisation de baguettes en Chine s’est rapidement propagée.

On pense que dès 500AD, la pratique des baguettes s'était déjà répandue dans les pays voisins, comme le Japon, la Thaïlande la Corée et le Vietnam.

En chinois, les baguettes sont appelées "kuai zi", ce qui signifie «rapide». Avant ces baguettes, étaient appelées «zhu». «Zhu» en chinois était synonyme d’un autre mot chinois signifiant «Stop». Les marins chinois superstitieux pensaient que c’était un signe de pas de chance, et ont donc appelé leurs ustensiles favoris d’une façon plus appropriée. Certes, des baguettes nommées «rapides» leur permettraient d'accélérer leurs navires et de faire des voyages bons et rapides, au lieu de voir le vent être volé à leurs voiles!

Les aguettes ont été faites dans des dizaines de matériaux au cours des siècles. Le matériau le plus communément utilisé fû le bambou. Le bambou est mince, abondant, on peut facilement le diviser en fins bâtonnets, il ne comporte aucune odeur ou goût qui pourrait affecter le goût de la nourriture et surtout il conduit pas la chaleur! Mais le bambou n’a pas été le seul matériau dont les Chinois ont fait leurs baguettes de. Différents bois, métaux ainsi que d'autres matériaux ont également été utilisés : le jade, l'or, l'argent et l'ivoire! Certaines baguettes ont même été faites en os. Les baguettes de bambou et de bois ont été les plus courantes pour une utilisation quotidienne. Les baguettes en or, en jade, en argent ou en ivoire étaient extrêmement coûteuses et ne pouvait être utilisées que par les riches ou les nobles. Les baguettes en argent ont été plébiscitées par la famille impériale chinoise, car on croyait que l'argent créait des réactions au contact de divers poisons. Ce n'est pas toujours le cas, cependant, et le mythe selon lequel la famille royale chinoise mangeait avec des baguettes en argent pour empêcher les assassinats a été réfuté. Les baguettes en jade, argent et or étaient souvent si coûteuses qu'elles étaient habituellement seulement ornementales, on les plaçait sur autels pour prier les ancêtres. Les baguettes en ivoire étaient les moins chères parmi les baguettes coûteuses, mais elles étaient toujours très prisées. Même aujourd'hui, posséder une paire de baguettes en ivoire est considéré comme le signe d’un statut élevé en raison de leur caractère onéreux et de leur rareté.

(Quand on utilise des baguettes…)

Mayoi-bashi: Mayoi signifie "tergiversation". Il est impoli d’agiter vos baguettes au-dessus de la nourriture, sans but précis, en essayant juste de décider ce que vous allez faire ensuite.

Utsuri-bashi: Changer la nourriture que vous avez sélectionné après avoir touché celle ci.

Saguri-bashi: Chercher les morceaux contenus dans une soupe avec des baguettes.

Sashi-bashi: Sashi signifie «l'insertion». Il est de mauvaises manières de transpercer la nourriture avec les pointes des baguettes comme on le ferait avec une fourchette.

Yose-bashi: Yose signifie «s'approcher». Il est impoli de tirer les plats vers soi à l'aide des baguettes. Toujours choisir les plats avec la main.

Yoko-bashi: Garder baguettes ensemble et de les utiliser comme une cuillère.

Komi-bashi: Amener des aliments avec les baguettes dans une bouche déjà pleine.

Neburi-bashi: Lécher les extrémités des baguettes. Autres conseils

Ne pas manger avec une paire de baguettes brisée ou non appareillées.

Ne pas manger deux fois de suite dans le même plat, sauf votre bol de riz.

Ne pas coller les baguettes dans le riz. Cela se fait couramment lors des funérailles, ou comme une offrande placée sur l'autel du temple des ancêtres.

Ne pas creuser sous la nourriture pour obtenir les meilleurs morceaux.

Ne pas manger de la nourriture directement à partir de la plaque centrale, la transférer sur votre premier bol.

Ne pas lécher les baguettes.

Ne pas frapper vos aliments avec une baguette.

Ne pas installer des baguettes sur votre bol ou votre plats. Les baguettes doivent être placées sur la table, sur une porte baguette ou sur le plateau. Lorsque vous n'utilisez pas les baguettes, il faut les mettre en face de vous sur la table ou sur un plat avec la pointe vers la gauche.

Ne donnez pas directement de la nourriture de vos baguettes sur les baguettes de quelqu’un. Ce n'est que lors de funérailles bouddhistes, que les os du corps brûlé sont donnés de cette façon de personne à personne.

Ne pas faire de bruit avec vos baguettes. Ne pointez pas quelque chose ou quelqu’un avec les baguettes, ne les déplacez pas trop en l'air non plus. Ne vous penchez pas sur une autre personne avec vos baguettes. Couteau et fourchette sont utilisés pour la nourriture occidentale seulement. Les cuillères sont utilisées pour manger certains plats japonais, par exemple le « donburi » ou de style japonais comme le riz au curry. Une cuillère en céramique de style chinois est parfois utilisée pour manger les soupes.

Faire des bruits siphonage en mangeant des nouilles est parfaitement acceptable au Japon. Il n’y a pas besoin de vous excuser d’avoir fait du bruit en mangeant. Le siphonage rehaussera la saveur des nouilles.

Es gibt zwei wichtige Dinge, die für den effektiven Einsatz von Stäbchen notwendig sind. Einer ist, dass die beiden unteren Enden eben sein müssen, das heißt, keiner der Stäbchen darf über den anderen herausragen. Die andere Bedingung ist, dass die beiden Stäbchen in der gleichen Ebene liegen müssen.

Legen Sie das erste (unteres) Stäbchen in die Beuge zwischen Daumen und Zeigefinger. Der Ringfinger stützt das Stäbchen zusätzlich ab. Dieses Stäbchen wird nicht bewegt.

Das zweite Stäbchen (oberes) nimmt man zwischen Zeige- und Mittelfinger. Festgehalten wird es dabei außerdem mit dem Daumen. Man hält es ähnlich wie einen Stift.

Jetzt bewegt man das zweite Stäbchen mittels Beugen von Zeige- und Mittelfinger. Nochmal: Das erste Stäbchen wird dabei nicht bewegt.

Zu Essen holen, bewegen Sie das obere Stäbchen mit Zeige-und Mittelfinger.

Mit ein wenig Übung werden Sie in der Lage sein die Stäbchen leicht zu benutzen.

Schlechtes Benehmen

(mit Stäbchen)

Es wird als schlechte Manieren / schlechtes Benehmen gewertetet ...

Mayoi-Baschi: Mayoi bedeutet "Unruhe". … mit den Stäbchen ziellos über die Nahrung zu ziehen um zu entscheiden, was als nächstes zu nehmen.

Utsuri-Baschi: … ändern der Speisen, die Sie ausgewählt haben, nachdem Sie das Essen berührt haben.

Saguri-Baschi: … mit Stäbchen nach Inhalten in einer Suppe suchen.

Sashi-Baschi: Sashi bedeutet "Einbringen/stecken". … mit den Spitzen der Stäbchen ins Essen zu greifen, als ob sie eine Gabel wären.

Yose-Baschi: Yose bedeutet "zeichnen". … die Speisen mit den Stäbchen zu Ihnen zu ziehen. Immer die zentrale Platte/Schüssel von der Mitte des Tisches in der Hand nehmen.

Yoko-Baschi: … die Stäbchen zu trennen – immer zusammen behalten und hantieren wie mit einem Löffel.

Komi-Baschi: … Speisen mit Stäbchen in einen schon voller Mund stecken.

Neburi-Baschi: … ablecken der Enden der Stäbchen. Weitere Tipps

Nicht mit einem gebrochenen oder nicht übereinstimmenden Paar Stäbchen essen.

Nicht zweimal hintereinander vom gleichen Gericht essen - außer aus Ihrer Reisschüssel.

Stecken Sie keine Stäbchen in Ihrem Reis. Dies wird häufig bei Beerdigungen oder als Opfer, das auf dem Altar an einem Ahnenschrein platziert ist, getan.

Nicht in den Speisen stochern, um die besten Stücke zu bekommen.

Verzehren Sie keine Speisen direkt von der zentralen Platte, übertragen sie diese zuerst auf Ihre Schüssel.

Die Stäbchen nicht ablecken.

Ihr Essen nicht mit einem Stäbchen aufspießen.

Stäbchen nicht auf Ihre Schüssel oder Ihren Teller legen. Stäbchen sollten auf den Tisch, Stäbchen-Halter oder Tablett platziert werden. Wenn Sie die Stäbchen nicht verwenden, legen sie diese vor sich auf den Tisch oder auf eine Platte mit der Spitze nach links.

Geben Sie keine Nahrung von den Stäbchen direkt auf Stäbchen von jemand anderen. Nur bei buddhistischen Begräbnissen, werden die Knochen der verbrannten Körper auf diese Weise von Mensch zu Mensch gegeben.

Machen Sie keinen Lärm mit Stäbchen.

Zeigen sie nicht mit den Stäbchen auf etwas oder jemanden und bewegen sie die Stäbchen nicht zu viel in der Luft herum.

Zeigen und greifen sie nicht über eine andere Person mit den Stäbchen.

Messer und Gabel sind nur für westliche Speisen. Löffel werden für den Verzehr von bestimmten japanischen Gerichten verwendet, zum Beispiel „donburi“ oder „Curry-Reis japanische Art“. Ein chinesischer Keramik Löffel wird manchmal verwendet, um Suppen zu essen.

In Japan sind schlürfende Geräusche beim Essen von Nudeln durchaus akzeptabel. Es besteht keine Notwendigkeit, sich für Geräusche beim Essen zu entschuldigen. Schlürfen intensiviert den Geschmack der Nudeln.

Ci sono due cose importanti da ricordare per un uso efficace delle bacchette. Uno è che le due estremità inferiori deve essere pari, cioè non deve sporgere sopra l'altro. L'altra condizione è che le due bacchette devono essere nello stesso piano.

Posizionare il primo (inferiore) bacchetta nella base del pollice e del dito indice e posare la sua estremità inferiore, sotto l'anulare come mostrato. Questo bastoncino rimane fisso.

Tenere l'altra bacchetta (superiore) tra le punte delle dita indice e medio e utilizzare le punte del pollice per tenerlo in posizione. Per prendere il cibo, muovere la bacchetta superiore con le dita indice e medio.

Con un po 'di pratica, sarete in grado di usare le bacchette con facilità.

Le bacchette esistono da oltre cinquemila anni. Nella loro forma più semplice sono state inventate dai cinesi che volevano cercare di mangiare il loro cibo (cotto in acqua bollente) senza bruciarsi le mani. Utilizzando due canne rigide, due ramoscelli o due bastoni, il precoce uomo cinese scoprì che poteva tirare fuori il cibo da una pentola di acqua calda o di brodo senza bruciarsi le mani. La necessità è la madre dell'invenzione, e in questo caso, la necessità di alimentare aveva provocato l'invenzione di un modo più semplice e sicuro per accedervi.

La natura stessa della cucina cinese si prestava bene all'uso delle bacchette. Il cibo era ed è ancora finemente tagliato a cubetti o pezzi di piccole dimensioni. Questi bocconcini di cibo sono stati più opportunamente raccolti da bacchette. Il famoso filosofo cinese Confucio, scoraggiava l'uso di attrezzi taglienti e appuntiti, come i coltelli. Si credeva che i pasti dovrebbero essere mangiati in maniera rilassata e di buon umore, e i coltelli aveva connotazioni di violenza e di guerra. Dal momento che il cibo era spesso tagliato in piccoli bocconi in ogni caso i coltelli non erano necessari. Per questo motivo, e per la popolarità degli insegnamenti confuciani, l'uso di bacchette in Cina si diffuse rapidamente. Nel 500 DC, si ritiene che l'uso delle bacchette si era già diffuso nei paesi vicini, come il Giappone, Thailandia, Corea e Vietnam.

In cinese, le bacchette sono chiamati "kuai zi", che significa 'veloce'. Prima di questo, le bacchette sono state chiamate "zhu". 'Zhu' in cinese era sinonimo in cinese di 'Stop'.  I superstiziosi marinai cinesi credevano che questo termine portasse sfortuna, e quindi chiamarono il loro utensile da cucina preferito in modo più appropriato. Le bacchette sono state realizzate con decine di materiali diversi nel corso dei secoli. Il materiale più comunemente utilizzato è il bambù che è sottile, abbondante, facilmente divisibile in bastoncini sottili, non comporta alcun odore o sapore che potrebbe alterare il gusto del cibo e soprattutto ... non conduce il calore! Ma il bambù non è stato l'unico materiale che i cinesi hanno utilizzato. Legni vari, metalli, giada, oro, argento e avorio ed anche osso sono stati usati per realizzare le bacchette nel corso dei secoli. 

Le bacchette d'argento erano le favorite della famiglia imperiale cinese, perché si riteneva che l'argento reagiva con veleni vari e quindi il potenziale assassino poteva essere smascherato.Le bacchette di giada, argento e oro erano così costose che di solito erano solo ornamentali e venivano collocate sugli altari come offerta agli antenati. Anche le bacchette in avorio, ugualmente costose, erano molto apprezzate. Ancora oggi, il possesso di un paio di bacchette d'avorio è visto come un satus-simbolo a causa della loro natura costosa e rarità.

Cattive maniere

(usando le bacchette)

Mayoi significa "sventolando". E' la cattiva abitudine di sventolare le bacchette sul cibo, cercando di decidere cosa prendere.

Cambiare il cibo che avevate scelto prendendone un altro dopo aver toccato il primo. . Cercando gli ingredienti di una zuppa con le bacchette.

Sashi significa "infilzare". E' una cattiva abitudine quella di sezionare il cibo con le bacchette come se fossero forchette.

Yose significa "avvicinare". E' una cattiva abitudine quella di attirare i piatti verso di noi usando le bacchette. Avvicinare i piatti usando le mani.

Tenere le bacchette unite e usarle come un cucchiaio

Spingere il cibo nella bocca già piena con le bacchette.

Leccare le estremità delle bacchette

Altri consigli

Non mangiare con bacchette rotte o spaiate

Non mangiare due volte nello stesso piatto ad eccezione della ciotola di riso

Non conficcare le bacchette nel riso. E'usanza farlo nei funerali come offerta sull'altare

Non scavare nel piatto alla ricerca del pezzo migliore.

Non mangiare direttamente dal piatto centrale, metterlo prima nella propria ciotola.

Non leccare le bacchette, non conficcare le bacchette nel cibo.

Non lasciare le bacchette nel piatto, lasciatele sulla tavola o sul vassoio. Quando non le usate metterle sulla tavola in fronte a voi o su un piatto con la punta verso la sinistra.

Non passare il cibo dalle vostre bacchette direttamente a quelle di un'altra persona. Solo durante i funerali buddisti è usanza farlo.

Non fare rumore con le bacchette.

Non usare le bacchette per segnalare qualcuno o qualcosa, muovendole nell'aria.

Non usare le bacchette per toccare qualcuno.

Coltello e forchetta si usano solo per il cibo occidentale. Il cucchiaio si usa per alcune pietanze della cucina giapponese. Un cucchiaio di ceramica cinese viene usato per alcune zuppe.

Far rumore con la bocca mentre si mangiano i noodles è perfettamente normale in Giappone. E' un modo per gustare più a fondo il sapore dei noodles.

Er zijn twee belangrijke punten om te onthouden om effectief van de chopsticks gebruik te maken. Een is dat de uiteinden gelijk moeten zijn, het ene stokje mag niet verder uitsteken als de ander. de conditie is dat de twee chopsticks op de zelfde valk worden gehouden.

Plaats de eerste (onder) chopstick in de basis van de duim en de wijsvinger zodat het lagere eind rust op de ringvinger zoals op de foto te zien is. Deze chopstick blijft vast op zijn plek. 

Hou de andere (boven) chopstick tussen de toppen van de wijsvinger en de middelvinger, houd de bovenhelft vast tegen de basis van de wijsvinger en gebruik de top van de duim om hem op zijn plek te houden. Om eten op te pakken, beweeg de boven chopstick met de wijsvinger en middelvinger. Met een beetje oefenen, zal je met gemak gebruik kunnen maken van chopsticks.

SLECHTE MANIEREN

(Gebruik van eetstokjes)

Mayoi-bashi: Mayoi betekent "knabbelen of sabbelen". Het is een slechte gewoonte om doelloos over het eten rond te zwaaien met uw eetstokjes, terwijl u probeert om te beslissen wat je als volgende neemt.

Utsuri-bashi: Van gedachten veranderen van het voedsel dat u heeft gekozen als u het al heeft aangeraakt.

Saguri-bashi: Zoeken naar de inhoud van de soep met stokjes. Sashi-bashi: Sashi betekent "invoegen". Het is een slechte gewoonte om het voedsel te prikken met de punten van de stokjes alsof ze een vork zijn.

Yose-bashi: Yose betekent "naderen". Het is een slechte gewoonte om de gerechten naar je toe te trekken met behulp van de eetstokjes. Neem de gerechten altijd op met de hand.

Yoko-bashi: Het samenvoegen van eetstokjes om het te gebruiken als lepel.

Komi-bashi: Het voedsel in de mond harken, terwijl je mond al vol is.

Neburi-bashi: Het likken van de uiteinden van eetstokjes.

Andere tips

Eet niet met een gebroken of een verkeerd paar eetstokjes.

Eet geen twee keer van dezelfde schotel, behalve van je rijstkom.

Prik geen eetstokjes in je rijst. Dit wordt vaak gedaan bij begrafenissen, of als een offer dat op het altaar geplaatst wordt op een voorouderlijk heiligdom.

Niet graven onder voedsel om de beste stukken te krijgen.

Eet niet rechtstreeks van de centrale plaat, maar verplaats het eerst naar uw kom. Lik je eetstokjes niet.

Steek je eetstokjes niet in het eten. Stel geen stokjes op uw kom van gerechten. Eetstokjes moeten worden gelegd op de tafel, de eetstokjeshouder of op het dienblad. Als u de eetstokjes niet gebruikt, zet ze voor je op de tafel of op een schotel met de punt naar links.

Geef geen eten van uw eetstokjes direct aan aan de eetstokjes van een ander. Alleen bij Boeddhistische begrafenissen, worden de de beenderen van het verbrande lichaam doorgegeven op die manier van persoon tot persoon.

Maak geen geluid met uw eetstokjes.

Wijs ook niet met de stokjes naar iets of iemand, beweeg ze niet te veel rond in de lucht.

Grijp niet naar een ander persoon met je eetstokjes.

Mes en vork worden gebruikt voor het westerse voedsel alleen. Lepels worden gebruikt voor het eten van bepaalde Japanse gerechten, bijvoorbeeld donburi of Japanse stijl kerrie rijst. Een Chinese stijl keramische lepel wordt soms gebruikt om soepen te eten.

Het maken van slurpende geluiden, tijdens het eten van noedels is perfect aanvaardbaar in Japan. Het is niet nodig om jezelf te verontschuldigen voor het maken van geluiden tijdens het eten. Slurpen zal de smaak van de noedels verbeteren.

Для эффективного использования палочек, необходимо помнить две важные вещи:

- Первое, окончания палочек должны быть на одном уровне, то есть, один не должен выступать за другой. Второе, обе палочки должны лежать в одной плоскости.

- Поместите нижнюю палочку в основание большого и указательного пальцев и нижний конец опустите на безымянный палец, как показано на рисунке. Эта палочка остается неподвижной. pinch top stick- зажать верхнюю палочку bottom stick- нижняя палочка

- Верхнюю палочку держите между кончиками указательного и среднего пальцев. Далее, зафиксируйте её верхнюю часть для устойчивости кончиком большого пальца у основания указательного пальца, чтобы удерживать палочку на месте.

- Чтобы взять еду, двигайте верхней палочкой с помощью указательного и среднего пальцев. После небольшой практики, вы с лёгкостью сможете пользоваться палочками. rotates- вращать steady- устойчиво

История палочек для еды насчитывает более пяти тысяч лет. Исторически и первоначально палочки были изобретены китайцами, которые желали пробовать и употреблять пищу, приготавливаемую в кипящей воде, не нанося вред рукам и не обжигая их. При использовании двух жестких тростниковых или бамбуковых палочек, двух веточек или двух обычных палочек, древние Китайцы обнаружили, что могут ухватить еду из кастрюли с горячей водой или супом, не обжигая рук. «Голь на выдумку хитра» и вышеупомянутые способы приготовления пищи привели к изобретению безопасного и простого способа её употребления.

Сама природа китайской кухни хорошо подходит для использования палочек при её употреблении. Пища была ... и остается ... мелконарезанной кубиками или небольшими кусочками. Известный китайский мыслитель Конфуций, не рекомендовал использование колющих и заостренных приборов за обеденным столом, такие как: ножи или их западные коллеги - вилки. Которые в любом случае еще не были изобретены! Считалось что человек должен принимать пищу когда он расслаблен, счастлив и в хорошем настроении. Ножи были символом насилия и ассоциировались с войной, чему, по понятным причинам, было не место за обеденным столом. Так как обычно перед подачей на стол пища нарезалась маленькими кусочками, размером «на один укус», необходимость в использовании ножей отпала. И по этой причине, а так же из-за популярности Конфуцианских учений, использование палочек для еды в Китае быстро привело к их массовому применению. Считается, что к 500 г. н.э. палочки уже распространилась в соседние страны, такие как Япония, Таиланд, Корея и Вьетнам.

В Китайском, палочки для еды называются "Kуай цзы", что означает "шустрый" или "быстрый". До этого, палочки для еды назывались - "чжу", что на китайском языке было синонимом слова "Стоп". Суеверные Китайские моряки  считали что "чжу" могло принести неудачу и поэтому придумали палочкам более подходящее на их взгляд название. Так как считалось что палочки для еды, которые именовались «быстрыми» и «шустрыми», придавали бы скорости их кораблям в быстром и безопасном путешествии, вместо того, чтобы лишать их паруса ветра!

На протяжении столетий палочки изготавливались из множества различных материалов и наиболее распространенным из них был бамбук. Бамбук является тонким, обильно растущим и легко расщепляемым на тонкие палочки, не имеющий запаха или привкуса, который может исказить вкус пищи и самое главное ... не проводящий тепло! Но бамбук не был единственным материалом, из которого китайцы изготовляли свои палочки. Так же использовались различные породы дерева, металлы и другие материалы такие как: нефрит, золото, серебро и слоновая кость! Некоторые палочки были сделаны даже из костей, но бамбуковые и деревянные палочки были самыми распространенными для повседневного использования. Палочки из золота, нефрита, серебра и слоновой кости были чрезвычайно дороги и пользоваться ими могли себе позволить только богатые люди или члены Императорской Семьи. Серебряные палочки для еды были наиболее предпочитаемы Китайской Императорской Семьей, потому что считалось,  что серебро реагирует на различные яды при соприкосновении с которыми серебряные палочки темнели. Как бы то ни было, но миф о том, что Китайские члены Императорской Семьи ели серебряными палочками чтобы предотвратить их убийство,  был развенчан. Палочки из нефрита, серебра и золота настолько дорого стоили, что они, как правило, использовались в декоративных целях и размещались на алтарях во время молитвы  к предкам. Из вышеперечисленных дорогих палочек, палочки из слоновой кости были менее дорогими, но по-прежнему высоко ценились. Даже сегодня, иметь пару палочек из слоновой кости считается предметом высокого статуса, из -за их редкости и естественной дороговизны изготовления.

- Мауой-баши: Mауой означает "колебание". Бесцельно размахивать палочками или «бродить» над пищей, пытаясь решить, что предпринять дальше.

- Утсури-баши: Обменивать блюдо, которое вы заказали, после того как вы уже притронулись к пище.

- Сагури-баши: Выискивать содержимое(ингредиенты) в супе палочками, другими словами ковыряться в супе палочками.

- Саши-баши: Саши означает "вставка". Неприличным считается когда палочки используются для накалывания пищи, как если бы это была вилка.

- Йоси-баши: Йоси означает "приближаться". Дурным тоном считается притягивать блюда к себе или перемещать их при помощи палочек. Всегда берите блюда рукой. - Йоко-баши: Держать палочки вместе и использовать их как ложку.

- Коми-баши: Пропихивать(утрамбовывать) пищу палочками в наполненный рот.

- Небури-баши: Облизывать концы палочек. Советы и этикет.

- Не ешьте сломанными или несовпадающими друг с другом палочками.

- Не ешьте дважды из одной и той же посуды, за исключением миски для риса.

- Не втыкать палочки в рис. Обычно это делается на похоронах или как подношение, которое ставится на алтарь предков в храме.

- Не ковыряйтесь в пище, выискивая лучшие куске.

- Не ешьте пищу из общей тарелки, необходимо положить пищу в свою тарелку.

- Не облизывайте палочки и не постукивайте ими по пище.

- Не уставляйте палочки в своей тарелке. Палочки должны быть находиться на

- Не передавать пищу палочками «из рук в руки». Так как подобное применимо на Буддийских похоронах, где этот жест используется для перекладывания друг-другу близкими родственниками костей умершего после кремации в урну.

- Не создавайте шум палочками, как например стуча ими по столу, тарелке или другим предметам.

- Не указывайте палочками на кого-то или что-то и не «рисовать» ими в воздухе.

- Не размахивайте своими палочками перед лицами сидящих рядом.

- Нож и вилка используется только в Западной кухне. Ложки используются для употребления определенных блюд японской кухни, например Донбури или Японского риса карри. В Китайской кухне керамическая ложка иногда используется для супов.

- Вполне приемлемо, прихлебывать или сербать во время поедания блюд из лапши, но только в Японии. Нет необходимости оправдывать себя за создания шума во время поедания. Считается что прихлёбывание улучшает вкус лапши.